پراکندگی شهری ، از دیدگاه پیتر کلتروپ

پراکندگی شهری چیست ؟ تاثیرات زیست محیطی شهر ، وابسته به فرم شهرهاست. نه تنها تاثیرات محیطی ، بلکه مسائل اقتصادی شهر ، مسائل اجتماعی، در ارتباط با فرم شهر است.

یکی از مسائل مهم شهری مسئله پراکندگی شهری است. پراکندگی شهری می تواند در هر مقیاس از ساختمان سازی اتفاق بیافتد

و شاخصه آن ایزوله کردن افراد و کم کردن تعاملات اجتماعی است .

در مورد شهری مانند کالیفرنیا ، ترکیبی از پروتوتیپ های ساختمانی پراکنده و فشرده پیشنهاد شده است.

این فرم شهری به گونه ای است که محیطی با کاربری های متنوع شهری را به صورت یکپارچه فراهم کند.

موضوع فرم شهری فشرده تر باعث کاهش میزان پیاده روی ، کاهش هزینه ها ، استفاده کمتر از اتومبیل شخصی ، کاهش ایجاد گازهای گلخانه ای و در نتیجه کاهش بیماریها می شود.

شهر لوس آنجلس سعی دارد تا با توجه به این دیدگاه حمل و نقل شهری خود را بهبود بخشد.

از سال 2008 بودجه زیادی در این شهر صرف حمل و نقل شده است در حالیکه هیچ بزرگراه جدیدی در این شهر ایجاد نشده است.

چون این شهر تبدیل به شهری برای افراد پیاده و دوچرخه سوار ها شده است.

 

در این ویدیو پیتر کلتروپ ، تاثیر پراکندگی شهری بر تعاملات اجتماعی و سایر مسائل شهری را توضیح می دهد :

 

 

 

 

پراکندگی شهری در تراکم بالا

حتی در تراکم بالای شهری می تواند پراکندگی اتفاق بیافتد. نمونه آن را می توانید در کشور چین مشاهده کنید.

همه افراد در بلوک های شهری بزرگ ایزوله شده اند. در حالیکه تاریخچه شهرهای چین ، شهرهای بسیار فعالی را نشان می دهد.

اما محیط های شهری جدید بسیار استریل است و افراد در میان ساختمان های بلند با هم تعامل ندارند.

 

 

 

تجربه شهر چاتچینگ چین

به عنوان مثال شهر چانچینگ 30 میلیون نفر جمعیت دارد که تقریبا برابر با جمعیت کالیفرنیاست.

فرم شهری در این منطقه به گونه ای است که همه افراد در فاصله پیاده روی مشخصی نسبت به یک ایستگاه حمل و نقل قرار دارند.

هزینه زیادی در این شهر صرف مترو و بی آر تی شده است

و توزیع روش های حمل و نقل به شکلی است که همه افراد در فاصله مناسبی از ایستگاه های حمل و نقل کار و زندگی کنند.

تا بتوانند به صورت پیاده به این ایستگاه ها دسترسی داشته باشند.

بلاک های کوچک تر شهری باعث می شود افراد در یک محدوده تعاملات بیشتری داشته باشند

و بهتر یکدیگر را بشناسند. نکته دوم در طراحی فضاهای بین ساختمان ها و خیابان هاست.

 

جایی که یک سوم مردم از اتومبیل شخصی استفاده می کنند ، چرا باید کل خیابان به وسایل حمل و نقل شخصی اختصاص پیدا کند؟

این به معنای عدالت جغرافیایی در سیستم سیرکولاسیون شهری است. این مسئله باعث عملکرد بهتر شهرها می شود.

 

 

قوانین طراحی فرم شهر در ارتباط با مفهوم پراکندگی و تراکم

با توجه به بحث فوق می توان در زمینه طراحی شهرها به قوانین کلی زیر اشاره کرد :

اول. حفاظت از محیط طبیعی ، تاریخ و کشاورزی منطقه

دوم. اختلاط کاربری ها ، درآمد ها ، و گروه های سنی

سوم . پیاده روی :  شهرهای مطلوب فضاهای مناسبی برای پیاده روی و دوچرخه سواری دارند.

چهارم . اتصال و یکپارچگی شبکه خیابان ها و مسیرها

پنجم . حمل و نقل:  ما باید برای حمل و نقل هزینه بیشتری کنیم و این هزینه باید صرف خطوط مترو و بی آر تی شود.

ششم. شبکه یکپارچه ای از مسیرهای حمل و نقل و سایر اشکال رفت و آمد در شهر باید ایجاد شود.

 

بسیار خوشحال کننده است که این قوانین در آمریکا و چین پذیرفته است و نتیجه آن حضور بیشتر مردم در جامعه بوده است.

 

 

تکنیک چیدمان فضا در طراحی شهری

 

این مطلب را با دیگران به اشتراک بگذارید.

[teleShare]