روش چیدمان فضا در فرایند طراحی شهری

روش چیدمان فضا چیست ؟

یکی از اهداف مهم طراحی شهری ارتقای کیفی محیط زیست شهروندان و تعامل مثبت آنان با فضای کالبدی شهر است. به منظور دستیابی به چنین هدفی درفرایند طراحی شهری ، سناریویی تعریف می گردد که بهبود ارتباط انسان ها با یکدیگر و با فضاهای شهری را به شکل کالبدی ارائه می دهد.

اطمینان از به واقعیت پیوستن چنین سناریویی از دغدغه های مهم طراحان و تصمیم گیرندگان است. برای رسیدن به این اطمینان، از روش های گوناگونی چون روش های هنری ، علوم اجتماعی و روان شناسی محیطی بهره برده شده است.

یکی از روش هایی که در چند دهه اخیر ابداع گردیده و تکمیل شده است ، روش چیدمان فضا (space syntax)  است.

این روش رابطه ترتیبی و چیدمانی کلیه فضاها را با یکدیگر تجزیه و تحلیل می کند و ویژگی های فضاهای شهر را به صورت گرافیکی و نیز به صورت پارامترهای ریاضی ارائه می دهد. بنا به نظریه چیدمان فضا ، ترتیب قرارگیری فضاها در کنار یکدیگر تاثیری مستقیم بر نحوه استفاده از فضاها دارد.

نتایج استفاده از روش تحلیلی چیدمان فضا در طراحی شهری

نتایج استفاده از این روش نشان می دهد که :

فضاهای شهری بر اساس منطقی ساختاری شکل گرفته اند.

دخالت در نحوه چیدمان فضا ساختار فضایی آن را دگرگون می سازد.

تحولات ساختاری شهر ، تحولات عملکردی – رفتاری افراد ذی نفع را به دنبال خواهد داشت.

تحلیل ترتیب فضایی شهر با استفاده از روش و تکنیک چیدمان فضا متخصصان طراحی شهری را قادر می سازد تا مدلی را ایجاد کنند که رفتار در فضاهای شهری را پیش بینی کند. از این مدل می توان در فرایند طراحی شهری بهره جست و رابطه ای تعاملی با آن برقرار ساخت.

برگرفته از مقاله ” روش چیدمان فضا در طراحی شهری ” با نگاهی به شهر یزد / مصطفی عباس زادگان

این مطلب را با دوستان خود در تلگرام به اشتراک بگذارید:

[teleShare]