مکان و مکان سازی ، نگاهی به نظریات شهری

مکان و مکان سازی یکی از مسائل مهم در شهرسازی می باشد .

اساسا انسانها در چه شرایطی به اندیشیدن در مورد هر پدیده ای می پردازند؟

زمانی که آن را از دست رفته می یابند

اساس شهرسازی قرن بیستم: کمیت ارتباطات به جای کیفیت آن

از آغاز انقلاب صنعتی خصوصا در قرن بیستم در تفکر انسان “مداخله” جای “مدارا” و “زیاده روی” جای “اعتدال” را به خود گرفت به یکباره همه چیز تغییر کرد.

ثبات و ماندگاری ارزش خود را از دست داد

و “تغییر” پی رنگ همه رخدادهای زندگی گردید.

طبیعت در مقابل انسان قرار گرفت و تلاش برای تسلط و بهره برداری

روزافزون از آن انسان را لحظه به لحظه از طبیعت و هر آنچه که تا

پیش از آن در پیرامونش بود دور کرد.

مبادله اقتصادی در کلانشهر، کل روابط جامعه را تابع منطق خود ساخت

و همه چیز را به خود و خود را به همه چیز تبدیل کرد.

نتیجه آن تبدیل امر کیفی و ذهنی به امر کمی و عینی بود.(غلبه سنجه های کمی و عددی)

کلانشهرهایی شکل گرفت که در آنها نوعی از اجتماع ایجاد گردید که افراد به واسطه عدم رابطه ای

که با یکدیگر دارند در ارتباطند. دلزدگی ایجاد گردید.

در این وضعیت، فرد با نگرش دلزده خود و رفتن در جلد بی رابطگی با جهان بیرونی، بر حفظ فردیت خود تاکید می گذارد و از سویی دیگر، به واسطه اقتصاد پولی با دیگر افراد و کلیت جامعه در ارتباط است (زیمل)

مکان چیست؟

از نظر شولتز، مکانها اساسا همان چیزی اند که هستند

و این به دلیل کیفیتهای ذاتی موجود در محیط فیزیکی است.

تلاش انسان در محیط باید بر مبنای شناخت درست کاراکتر محیط و طراحی سازگار با آن باشد.

کاراکتر مکان: بستری که وقایع زندگی روزمره در آن رخ می دهد.

کاراکتر مکان ازیک طرف به اتمسفر عمومی جامعه اشاره می کند و از طرف دیگر به فرم واقعی و ماهیت عناصر تعریف کننده فضا.

در چنین رویکردی به محیط، وظیفه اصلی معمار و شهرساز، ایجاد مکانهایی با کاراکترهای پرمعنی و متمایز گردید.

ادامه این مطلب را در پاورپوینت زیر با 38 اسلاید مطالعه کنید.

دانلود جدیدترین تکنیک آنالیز شهری : چیدمان فضا 

می توانید این مطلب را با دیگران به اشتراک بگذارید.